கண்ணன் வருகை

புல்லாங் குழலிசை கேட்கும் - மனம் 

புரியாமல் எங்கெங்கும் பார்க்கும்! - பின்பு

எல்லாம் ஒருநொடியில் மறையும் - அங்கு 

என்கண்ணன் முகம்மட்டும் தெரியும்! 

இதில் 

இல்லாத சுகமில்லை இனிவேறு சுகமில்லை 

சொல்லாமல் வாய்மூட நெஞ்சுக்குத் துணிவில்லை! 

சொல்லச்சொல்ல அடங்காத கண்ணன்! - அவன்

சொல்லும்போதே மறையும் கள்வன்! 

நீலப் பீலிமயில் பார்க்கும் - வந்து

நித்தம் அதுபுரந்து காக்கும் - சின்னக்

கோலம் இன்பங்களைச் சேர்க்கும் - மனம் 

கோகுலத்தின் வழியாகிப் பூக்கும் 

இந்தக் 

காலத்தில் தனியின்பம் கவிதைக்குள் அவன்பிம்பம் 

கணநேரம் யுகமாகிக் கலங்கிடும் வகைதங்கும்! 

எண்ணம் எங்கும் நிழலாகக் கண்ணன் - அவன் 

எவருக்கும் தெரியாத கள்வன்! 

நெஞ்சம் பசுக்கூட்டம் ஆகும் - அது 

நெக்குருக கானமுடன் சேரும் - அவன் 

கொஞ்சம் சிரித்தாலே போதும் - இந்தக் 

கொள்ளைவுயிர் மோட்சத்தினைச் சேரும் 

வந்து 

மஞ்சாக அவன்நின்று மழைமாலை தரும்போதும்

மனம்கொஞ்சத் திருப்பாதம் மண்மீது வரும்போதும்

வஞ்சகங்கள் இல்லாமல் தீரும் - எங்கும் 

வெற்றியெனும் பொற்கிரணம் ஏறும்!!

-விவேக்பாரதி

24.08.2019