தனிச்சாலை

யாருமில்லாதொரு சாலை - என்

கால் நடமாடும் வேளை

நெஞ்சில் போரின் மலை,

கண்ணில் நீரின் அலை!

நிலவுடன் பேச நடக்கின்றேன் - என்

நிழலுடன் ஆடிக் களிக்கின்றேன்!

மலர்கள் மலரும் மர்மக் கனவை

மானுடக் கண்களில் காண்கின்றேன்! - ஒரு

மகிழ்வின் கிரீடம் பூண்கின்றேன்!

ஓய்ந்த தெருக்களின் கும்மாளம் - இடம்

ஒதுங்கும் தெருநாய்ப் பட்டாளம்

வேய்ந்த இருளை வென்று நடக்க

வேக நடையில் உற்சாகம் - அதை

வேண்டும் நெஞ்சம் இசைபாடும்!

மீனும் நிலவும் துணையாக - ஒளி

மின்னல் சொல்லில் உருவாக

நானும் நடக்கும் நகரத் தெருவில்

நல்லமைதி நிலையாக - நான்

நடையிடு கின்றேன் தனியாக!

கனவை ஆக்கும் மனம்தானே - அந்தக்

கனவில் சிக்கி உழல்கிறது

தினமும் வருடும் தென்றல் கூட

புயலின் போது சுடுகிறது - அதைப்

புத்தி பின்தான் உணர்கிறது!

பூட்டு போடும் ஆசையொடு - நம்

புரியா ஆட்டம் சாவியுடன்!

ஆட்டும் கலைஞன்! ஆடும் பொம்மை !

ஆசைப் பூட்டு கயிறாகும் - அது

அறுபடத் தெய்வம் முன்தோன்றும்!!

-விவேக்பாரதி

30.03.2018