ஆதிசிவா

(பாரதியாரின்  "நாட்டினில் எங்கும் சுதந்திர வாஞ்சையை" என்ற கவிதையின் சந்தம்)

பொற்சடை மின்னிட வெள்ளி நிலாவினைப்

   பூட்டினாய் - ஒளி - காட்டினாய்!

அற்புத கங்கையைக் கூந்தலில் கட்டிநீ

   ஆடினாய் - இசை - பாடினாய்!

தற்பெரு மைசொல்ல தாக்கு மரவத்தைத்

   தாங்கினாய் - நிலை - ஓங்கினாய்

கற்புக் கரசியை காயத்தின் பாதியில்

   கட்டினாய் - வான் - முட்டினாய்!

வெள்ள மடைத்திட வேந்தன் பிரம்படி

   வாங்கினாய் - வலி - தாங்கினாய்!

பள்ளை இசைத்திட நால்வரின் நெஞ்சிலும்

   பாவினாய் - சுகம் - மேவினாய்!

நள்ளிருள் வேளையில் நர்த்தனத் தாண்டவம்

   நாடினார் - மனத் - தாடினாய்!

பிள்ளை முருகனைத் தோற்ற நுதழ்விழி

   பீய்ச்சினாய் - சுடர் - பாய்ச்சினாய்!

காலுதை வில்லடி காரிகை தொட்டிலும்

   கண்டனை - அருள் - கொண்டனை

நூலுடை செந்தமிழ் நூதனம் யாவையும்

   நோக்கினாய் - சபை - ஆக்கினாய்!

தோலுடை யாய்ப்புலி மேலுடை ஏந்திடத்

   தோன்றினாய் - மனம் - ஊன்றினாய்!

ஆல விஷத்தினை ஏந்திக் குடித்தவா

   ஆறினாய் - புகழ் - ஏறினாய்!

ஆதிசி வாவெனக் கூப்பிடும் நெஞ்சினுக்

   கன்பினாய் - தனி - தெம்பினாய்!

வேத முழங்கமும் பாடல் புழக்கமுன்

   வேண்டுவாய் - அருள் - தூண்டுவாய்

தீதை அழித்திடும் தீர னுயர்புகழ்

   செப்பினோம் - அதற் - கொப்பினோம்

வாதை அடங்க வழிவகை செய்தெமை

   வாழ்த்துவாய் - பகை - தாழ்த்துவாய்!!

-விவேக்பாரதி

13.02.2018